Zaterdag 6 oktober. Om 14.05 uur ga ik even kijken naar de voorbereidingen van de Mossel- en BBQ-avond in de Zuidbuurt, waarvoor zich ruim 60 personen hebben aangemeld. Als ik het terrein van de familie van Leeuwen oprijdt, zijn de werkzaamheden al in volle gang. Vanuit de hooiberg vliegen de stofwolken me tegemoet. Het meubilair moet er vanavond immers spic en span uitzien. Er worden tenten gebouwd, ballonnen opgeblazen en bloemen geplukt. Iedereen kent zij taak; de routine zit er na een aantal jaren al aardig in. En dan is er koffie (en thee) in het stralende zonnetje en vertrekt uw verslaggever weer richting Furiade.
Rond 19.00 uur opent Nadine van Leeuwen de avond met het volgende verhaal uit het boekje ‘goed dat je er bent’ van Hans Bouma en Evelyne Dessens:
“ZOMAAR ONDERWEG
Iedere dag maakt ze deze rit, behalve zaterdag en zondag. Meestal zit ze in het achterste gedeelte van de tram, vlak bij de uitgang. Aan haar gezicht kun je zien, dat het leven niet ongemerkt aan haar voorbij is gegaan. Vreugde heeft ze gekend, maar ook verdriet. Een gezicht dat heeft gelachen> Maar wat heeft het ook gehuild. Je kunt moeilijk zeggen hoe oud ze is. Zeventig, vijfenzeventig? Een vrouw, die op zichzelf een complete wereld vertegenwoordigt. Moet je haar handen ook eens zien. Menselijker kan het niet. Daar zitten lange verhalen aan vast. Wanneer ze in de buurt van het station komt, kijkt ze al uit naar die jonge donkere vrouw, die daar bijna altijd instapt. Ze is erg gesteld op die vrouw. Ze groet haar steeds zo vriendelijk en als er ruimte is, gaat ze naast haar zitten en praat ze zo fijn met haar. Hoe ze heet en wie ze verder is, weet ze niet. Maar dat doet er ook niet toe. Ze straalt een weldadige warmte uit. Ze is zo belangstellend, soms ook heel bezorgd. Ze heeft iets vertrouwds. Intuïtief voelt de oude vrouw, dat ook die ander het nodige heeft beleefd en nog het nodige zal beleven. Vreugde maar ook verdriet. Maar ze zinspeelt nergens op. Ze respecteert haar geheim, evenzeer als de ander háár geheim respecteert. Wanneer ze weer uitstapt, zwaait de oude vrouw haar na door het raam. Ze is gelukkig met haar. Een mens, die zomaar onderweg haar leven deelt. Een mens, die zomaar onderweg, midden in de stad, haar naaste is.”
Na dit verhaal is het tijd om te gaan genieten van overheerlijke mosselen en dito BBQ-gerechten. Een aantal parochianen heeft verrukkelijke salades gemaakt. We genieten met volle teugen van al dat lekkers en van de gesprekken met alle andere aanwezigen.
Als de pannen en de roosters leeg zijn verschijnen Andreas, Petrus en Paulus. Zij testen onze Bijbelkennis met een Quiz. Het is niet altijd helemaal duidelijk, wat volgens deze eminente heiligen het correcte antwoord op hun vragen is, maar misschien kunnen ze dat een volgend jaar nog eens wat beter komen uitleggen.
Met goed gesmeerde kelen storten we ons vervolgens onder (bege)leiding van Jan Michel Koekebakker op de oud-Hollandse liederen. De weergoden mengen zich ook in het feestgedruis: het gaat regenen!
Rond 22.00 uur is het tijd voor koffie/thee met door Cecilia Wubbels gebakken chocolademuffins.
Dan is het tijd om moe maar voldaan huiswaarts te keren. Het was weer een mooie avond.
Bevorderlijk voor de gemeenschapsopbouw. Veel dank aan alle vrijwilligers en aan de sponsors. Dankzij de sponsors heeft de avond ruim € 1000,= opgebracht voor onze deelgemeenschap.
De foto’s kunt u vinden in het fotoboek van deze website.
Marianne Soors
Eerste Heilige Communie 2017
Maduro : 16 juli 2017 13:36 : Recent geplaatstOp 14 mei was mijn 1ste heilige communie. Ik vond dat heel spannend omdat ik moest voorlezen. We waren al vroeg in de kerk omdat we foto’s moesten maken. Iedereen was heel mooi aangekleed.
Toen het begon moesten we onze doopkaars aansteken. Daarna moesten we voorlezen. Iedereen deed dat heel goed.
En toen mochten we het lichaam van Jezus eten en het bloed van Jezus drinken dat was heel spannend.
Toen mocht ik met Kootje het slotgebed voorlezen het was een hele leuke dag.
Groetjes Kyara